EVLİLİK MUTLAKA MUTLULUK GETİRİR Mİ? Hepimiz herhalde Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler hikayesini biliriz. Prens cadı tarafından büyülenerek uyutulan prensesi gördüğünde aşık olur. Onu öper ve uyanmayacak sanılan prenses uyanır. Ve çift saraylarında mutlu, huzurlu ve bir elleri yağda bir elleri balda hayatlarını sürdürürler.
Herhalde evlenmek isteyen ve evlenmek üzere olan herkesin aklından geçen şeydir bu. Ne kadar eğitimli olursak olalım veya kendimizi ne kadar sağlıklı olarak görürsek görelim aklımızın bir köşesinde “evlenince çok daha mutlu olacağım, kendimi bir bütün olarak hissedeceğim, tamamen güvende olacağım” diye düşünürüz.
Sıcaklık, güvenlik ve bütünlük çatışmaların ve farklılıkların olmadığı zamanlarda hissedilir. Kendimize uygun olduğunu düşündüğümüz kişiyi bulduğumuz zamanlarda bile bazen kendimizi yalnız ve sevgiye ihtiyaç duyarız.
Neden mi? Çünkü insan ilişkileri, özellikle evlilik ilişkisinde farklılıklar ve çatışmalar olacaktır. Çatışmalar çıktığında veya farklılıklar strese neden olduğunda birbirimizden uzak hissedebiliriz.
Eşimizin bizi mutlu etmeye mecbur olduğu düşüncesi evlilikte çatışmalara ve geçimsizliklere yol açar. Kendimizi kötü hissettiğimizde eşimize bakarız ve bizi mutlu etmesini bekleriz. İşimizden eve canı sıkkın bir halde döndüğümüzde eşimizin bizi iyi hissettirmesini bekleyebiliriz. Ailemizle çatışmalar yaşadığımızda, dışarıda kendimizi yetersiz ve güçsüz hissettiğimizde, öfkelendiğimizde ve kontrolümüzü kaybedeceğimizi düşündüğümüzde eşimiz bizi tekrar iyi hissettiren taraf olmalıdır diye görürüz.
Oysa hiç kimse her durumda sevgisini en yüksek seviyede göstermez. Hiç kimse her durumda karşılıksız sevemez. İnsanlar olarak zayıflıklarımız vardır. Mükemmel değilizdir ve asla da en azından bu yaşadığımız dünyada mükemmel olamayacağız. Bunun gibi sevgimiz de, ilgimizde yarım yamalak ve eksiklerle dolu olacaktır.
Eşimiz bize istediğimiz gibi davranmadığında o kızıp ilişkimiz hakkında kötü hissetmek yerine kendi sorumluluklarımızı fark etmeliyiz. Nasıl hissettiğimizden eşimiz sorumlu değildir. Çözümü ondan beklemek ona büyük haksızlık olur. Kendi sorumluluğumuzu görmeli ve eşimizden beklentilerimizin ne kadar haklı, doğru ve uygulanabilir olduğunu gözden geçirmemiz gerekir.
Bu sözleri eşlerinin kendilerini ihmal ettiğini düşünen kadınlar veya kocalar için değil eşlerinin kendilerini mutlu etmeye mecbur olduğunu düşünen eşler için söylüyoruz. Eğer eşinizin sizi ihmal ettiğini düşünüyorsanız bunu onunla ciddi olarak konuşmanız ve gerekirse profesyonel bir yardım almanız gerekebilir.
Şunu unutmayalım: Evlilik bizim kendimize güvenimizi geliştirdiğimiz bir yer olmayabilir. Keşke öyle olsaydı; eşlerimiz harika işler yapan psikologlar veya psikiyatristler olsalardı. Ama değiller. Dolayısıyla onlardan bizim sorunlarımıza çözüm olmalarını beklemek yerine kendimiz değişmeyi ve sorunlarımızla uğraşmayı seçmeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder